تظاهرات کلینیکی

سیست دنتیجروس دومین سیست شایع فکین اس. ان ها پیرامون تاج دندانی رویش نیافته یا اضافی ایجاد می شوند.

معاینه کلینیکی نشان دهنده دندان یا دندان های غایبی می باشد و احتمالا تورمی سخت وجود دارد که در برخی موارد موجب اسیمتری صورتی می شود. بیمار به طور معمول فاقد درد یا ناراحتی است. حدود 4 درصد افرادی که حداقل یک دندان رویش نیافته دارند واجد یک سیست دنتیجروس می باشند. سیست های دنتیجروس پیرامون دندان های اضافی که اکثرا دور مزیودنس در قدام ماگزیلا ایجاد می شوند حدود 5 درصد از کل سیست های دنتجروس را تشکیل می دهند.

نماهای رادیوگرافیک

محل. مرکز سیست دنتیجروس دقیقا بالای تاج دندان درگیر می باشد و دندان هایی که بیشتر مبتلا می شوند معمولا مولر سو مندبیل و ماگزیلا یا کانین ماگزیلا هستند. 

یک نکته تشخیصی با اهمیت این است که این سیست در CEJ اتصال می یابد.

برخی از سیست های دنتیجروس اکسنتریک بوده و از قسمت طرفی فولیکول توسعه می یابند. به نحوی که به جای بالای تاج ناحیه ای در کنار تاج را اشغال می کند.

سیست های مرتبط با مولرهای سوم ماگزیلا اغلب به درون سینوس ماگزیلاری رشد کرده و ممکن است قبل از کشف خیلی بزرگ شوند. سیست های متصل به تاج مولرهای مدبیل ممکن است به مقدارقابل توجهی در راموس extension پیدا کنند.

حدود و شکل.

سیست های دنتیجروس به طور معمول واجد کورتکسی با حدود مشخص و حدود خارجی منحنی یا حلقوی می باشند. اگر عفونت وجود داشته باشد ممکن است کورتکس نباشد.

ساختمان داخلی.

نمای داخلی بجز تاج دندان درگیر کاملا رادیولوسنت است.

تاثیر بر ساختمان های احاطه کننده.

سیست دنتیجروس تمایل به جابجایی و تحلیل دندان های مجاور دارد. 

این سیست اغلب دندان مربوطه را به سمت اپیکال جابجا می نماید. 

میزان جابجایی می تواند قابل توجه باشد. به عنوان مثال مولرهای سوم یا کانین های ماگزیلا ممکن است به سمت کف اوربیت رانده شود. و مولرهای سوم مندبیل ممکن است به نواحی کندیلی یا کرونوئید یا کورتکس تحتانی مندبیل حرکت داده شود. 

کف سینوس ماگزیلاری با فرورفتن سیست در سینوس می تواند جابجا شود و سیست ممکن است کانال عصب الوئولار تحتانی را به سمت پایین جابجا نماید. این سیست که واجد رشدی اهسته می باشد اغلب حدود کورتیکال خارجی فک درگیر را دچار expansion می نماید.