![دستگاه پانورامیک چیست](https://drbassiriradiology.ir/wp-content/uploads/2020/12/دستگاه-پانورامیک-چیست.jpg)
ماشین های پانورامیک چند نوعند؟
دسامبر 12, 2020![اصول تشکیل تصاویر پانورامیک](https://drbassiriradiology.ir/wp-content/uploads/2020/12/پانورامی.jpg)
اصول تشکیل تصاویر پانورامیک
دسامبر 26, 2020تکنیک های تاریک خانه فیلم پانورامیک
وقتی فیلم پانورامیک ظاهر و ثابت می شود، به روش های خاص تاریکخانه ای نیاز است.
این فیلم ها به خصوص بعد از اکسپوژر نسبت به فیلم های داخل دهانی به نور حساس ترند. بنابراین نیاز است نور تاریک خانه در مقایسه با فیلم های داخل دهانی معمول کاهش یابد.
یک فیلتر Kodak GBX-2 با یک لامپ 15 وات می تواند در فاصله حداقل 4 فوت از سطح کار نصب شود. از فیلتر ML-2 نباید استفاده شود، زیرا موجب مه آلودگی فیلم پانورامیک می گردد. فیلم پانورامیک باید طبق دستورالعمل کارخانه سازنده، به صورت دستی یا خودکار ظاهر شود.
حصول نتایج مطلوب به دقت در ظهور، آبکشی، ثبوت و شستشوی فیلم پانورامیک مشابه آنچه در فیلم های داخل دهانی انجام می شود، بستگی دارد.
تفسیر تصاویر پانورامیک
همچون تفسیر تمام تصاویر، نقطه آغاز که یک رویکرد سیستماتیک به تجزیه و تحلیل تصویر می باشد، درک کامل نماهای آناتومیک نرمال در تصویر است. تصاویر پانورامیک نسبتا متفاوت از تصاویر داخل دهانی می باشند و به منظور تفسیر آن ها به یک رویکرد منظیم و متمرکز نیاز است. شناسایی ساختمان های آناتومیکی نرمال در رادیوگراف های پانورامیک به دلیل آناتومی پیچیده ناحیه میانی صورت، سوپرایمپوزیشن ساختمان های آناتومیک مختلف و جهت گیری متغیر اشعه دشوار است. آرتیفکت های بالقوه زیادی به دلیل حرکت دستگاه و بیمار، موقعیت بیمار، آناتومی غیرمتعارف بیمار وجود دارند که باید شناسایی و درک شوند. فقدان یک ساختمان آناتومیک نرمال شاید مهمترین یافته در تصویر باشد. بنابراین ضروریست که ساختمان های آناتومیک اصلی شناسایی و یکپارچگی آن ها بررسی شود.
اکثر تصاویر در دندانپزشکی نمایش دوبعدی از ساختمان های سه بعدی هستند. بنابراین در یک فیلم PA skull، ریم های اوربیتال، کوتکاهای نازال، دندان ها، ستون مهره های گردنی و ریج های پتروس روی تصویر همگی نزدیک هم می باشند. هرچند ممکن است از هم دیگر فاصله زیادی داشته باشند، اگرچه این مساله در مشاهده تصاویر پانورامیک که برش های تصویری منحنی از بافت های مندیبولوفاسیال می باشند، مشکل کمی در تفسیر ایجاد می کند اما بایستی ضخامت توموگرام مورد توجه قرار گیرد و مفسر ساختمان های موجود در تصویر را با موقعیت های نسبی شان در اسکلت میدفاسیال ارتباط دهد. نمونه ای ازاین حالت سه بعدی، موقعیت نسبی ریج مایل خارجی و ریج مایلوهایوئید در مندبیل است. در تصویر پانورامیک هردو نزدیک همدیگر دیده می شوند در حالی که ریج مایل خارجی در سطح باکال مندبیل و ریج مایلوهایوئید در سطح لینگوال آن قرار دارند و بین آن ها چند میلی متری فاصله است.
در زمان مشاهده تصاویر پانورامیک به یاد داشتن این اصل و تلاش برای مشاهده ذهنی ساختمان ها به صورت سه بعدی مهم است.
یک امر کمک کننده در مشاهده تصویر این است که طوری به تصویر نگاه کنیم گویا بیمار در مقابل ماست یعنی ساختمان های سمت راست بیمار در سمت چپ ما قرار گیرند. بنابراین نحوه قرارگیری تصویر مشابه تصاویر پری اپیکال و بایت وینگ است و این نحوه قرار گیری تفسیر را راحت تر می کند. تشخیص های پلن های بیمار که در قسمت های مختلف تصویر پانورامیک دیده می شود، خیلی اهمیت دارد. پانورامیک در واقع سه تصویر در یک تصویر است. دو نمای لترال چپ و راست از ناحیه خلف کانین ها و یک نمای خلفی از ناحیه قدام کانین ها، سکستانت های قدامی حداکثر دیستورشن ابعادی را دارند و آرتیفکت های ناشی از ستون مهره های گردنی روی آن ها سوپرایمپوز می شوند. بنابراین یک رویکرد ذهنی کمک کننده در تصویر پانورامیک، در نظر گرفتن آن به صورت دونمای لترال احاطه کننده یک نمای PA مندبیل است که در واقع نوعی پرتونگاری Mercator از یک سوم میانی و یک سوم تحتانی صورت می باشد.
این رویکرد ذهنی برای مشاهده تصویر پانورامیک با استفاده از تصاویر پانورامیک، لترال و PA سفالومتریک نشان داده شده است.
همانند آنچه برای مشاهده تمام تصاویر انجام می شود، نور خارجی را از حول و حوش تصویر حذف کنید ، نور اتاق را کاهش دهید و اگر امکان پذیر است به صورت نشسته در یک اتاق خلوت کار کنید. این روش برای مشاهده تصاویر دیجیتال روی صفحه نمایش کامپیوتر و نیز رادیوگراف های معمولی روی یک نگاتوسکوپ به کار می رود.