نماهای رادیوگرافیک

ویژگی های عمومی که در زیر خواهند آمد وجود یک نئوپلاسم خوش خیم را پیشنهاد می دهد.

محل

از آنجا که بسیاری از تومورها، واجد تمایلی ذاتی به یک ناحیه آناتومیک خاص می باشند، دانستن محل نئوپلاسم خاص در تشخیص افتراقی اهمیت دارد.

به عنوان مثال، ضایعات ادنتوژنیک در زواید آلوئولار و بالای کانال عصب آلوئولار تحتانی جایی که دندان شکل می گیرد، ایجاد می شوند.

ضایعات عروقی و عصبی ممکن است داخل کانال مندبیولار و از بافت های نورواسکولار منشا گیرند. تومورهای غضروفی در نواحی از فک مثل اطراف کندیل مندبیل که سلول های غضروفی باقی مانده وجود دارند، ایجاد می گردد‌.

حدود و شکل

تومورهای خوش خیم با تشکیل بافت داخلی اضافی به آهستگی بزرگ می شوند.

به همین دلیل، بوردرهای رادیوگرافیک تومورهای خوش خیم نسبتا مشخص و گاه corticated به نظر می رسند. اگر تومور، محصولات کلسیفیه تولید می نماید به عنوان مثال، مواد دندانی غیرنرمال یا استخوان غیرنرمال، بالغ ترین قسمت تومور در ناحیه مرکزی و نابالغ ترین قسمت در محیط خواهند بود. گاهی اوقات این موضوع منحر به نوار رادیولوسنت بافت نرم یا کپسول در محیط می شود که محصولات کلسیفیه هنوز در آنجا تشکیل نشده اند؛ این نوار، قسمت رادیواپک داخلی و بالغ تر را از استخوان نرمال اطراف جدا می سازد.

ساختمان داخلی

ساختمان داخلی می تواند کاملا رادیولوسنت یا رادیواپک و یا مخلوطی از بافت های رادیولوسنت و رادیواپک باشد.

اگر ضایعه واجد عنصر رادیواپک می باشد، این ساختمان ها معمولا یا نشان دهنده استخوان باقی مانده می باشند یا مواد کلسیفیه ای هستند که توسط تومور تولید شده اند. به عنوان مثال، سپتای منحنی که مشخصه آملوبلاستوما می باشد نشانگر استخوان باقی مانده به دام افتاده داخل تومور است که در درون سپتای منحنی باقی مانده است. آملوبلاستوما استخوان تولید نمی کند. از طرف دیگر، استئوبلاستوما اغلب واجد الگوی رادیواپک گرانولار داخلی است که به وسیله استخوان غیرنرمال ایجاد و در واقع توسط تومور ساخته می شود. اکثر اوقات الگوی داخلی مشخصه انواع خاصی از تومورها می باشد و می تواند به تشخیص کمک کند.

یک ساختمان داخلی کاملا رادیولوسنت چندان کمک کننده نیست.

تاثیر بر ساختمان های احاطه کننده

حالتی که یک تومور بر بافت های مجاور تاثیر می گذارد، می تواند یک رفتار خوش خیم را پیشنهاد کند. به عنوان مثال، یک تومور خوش خیم بر ساختمان های مجاور اعمال فشار می نماید و منجر به جابجایی دندان ها یا کورتکس های استخوانی می گردد. اگر فرایند رشد به اندازه کافی آهسته باشد، زمان لازم برای رمدلینگ کورتکس خارجی در پاسخ به فشار وجود خواهد داشت، در نتیجه نمای جابجاشدگی کورتکس توسط تومور خواهد آمد.

این حالت در اثر تحلیل استخوان در امتداد سطح داخلی (اندوستئال) کورتکس همزمان با رسوب استخوان در امتداد سطح کورتیکال خارجی توسط پریوسپتوم ایجاد می شود.

حین فرایند رمدلینگ، کورتکس یکپارچگی خود را حفظ کردا و در مقابل پرفوراسیون مقاومت می نماید. همچنین تومورهای خوش خیم ممکن است باعث جابجایی تنه ای دندان های مجاور گردند.

حرکت دندان های مجاور تومورهای خوش خیم کند می باشد زیرا این ضایعات به آهستگی رشد می نمایند. ریشه دندان های ممکن است توسط تومورهای خوش خیم یا بدخیم تحلیل روند ولی تحلیل ریشه در فرایندهای خوش خیم شایع تر است. تومورهای خوش خیمی که به احتمال زیاد موجب تحلیل ریشه می شوند عبارتند از آملوبلاستوماها، اسی فایینگ فیبروماها و گرانولوماهای مرکزی سلول جاینت.

تومورهای خوش خیم گرایش دارند که سطوح ریشه ای مجاور را به صورت صاف تحلیل برند.

دیسپلازی های استخوان نظیر فایبروز دیسپلازی معمولا موجب تحلیل دندان ها نمی شوند، زمانی که تحلیل ریشه در ارتباط با تومورهای بدخیم روی می دهد، معمولا تحلیل در مقادیر کمتر موجب نازک شدگی ریشه و شکل ‘میخ طویله ای’ آن می شود‌.