![رادیولوژی دندان](https://drbassiriradiology.ir/wp-content/uploads/2021/06/رادیوگرافی-های-پری-اپیکال-کانین.jpg)
ساختمان های حمایت کننده در رادیوگرافی : بخش هشتم
ژوئن 26, 2021![رادیوگرافی : صفحات تریکوئید](https://drbassiriradiology.ir/wp-content/uploads/2021/07/رادیوگرافی.jpg)
ساختمان های حمایت کننده در رادیوگرافی : بخش دهم
جولای 10, 2021زائده زایگوماتیک و استخوان زایگوماتیک
زائده زایگوماتیک ماگزیلاری، ادامه سطح لترال ماگزیلاست که برجستگی آن در ناحیه اپکس مولرهای اول و دوم قرار دارد و یک مفصل برای استخوان زایگوماتیک به وجود می آورد. زائده زایگوماتیک در رادیوگرافی های پری اپیکال به شکل یک خط U شکل رادیواپک دیده می شود که انتهای باز آن به سمت بالاست. انتهای گرد و بسته این خط U شکل، در ناحیه اپیکال مولرهای اول و دوم می افتد. اندازه، پهنا و وضوح این زائده کاملا متغیر است و تصویر آن ممکن است بسته به زاویه تابش اشعه تغییر کند.
سینوس ماگزیلا ممکن است به طور لترالی به سمت زائده زایگوماتیک ماگزیلا و حتی به داخل استخوان زایگوماتیک بعد از بسته شدن سوچور ماگزیلو زایگوماتیک گسترش یابد که باعث ایجاد ناحیه ای با رادیولوسنسی بالا در داخل تصویر U شکل زائده می شود.
وقتی سینوس تا عمق زیادی به داخل زائده فرو می رود و احتمالا به داخل استخوان زایگوماتیک، تصویر فضای هوایی که در داخل زائده قرار دارد، تیره است و به طور تیپیک، دیواره های زائده نسبتا نازک تر و واجد حدود مشخص تر در مقایسه با فضای هوایی رادیولوسنت شدیدا تیره هستند. وقتی که فرورفتگی سینوس به داخل زائده ماگزیلاری نسبتا کم باشد. معمولا در افراد جوان تر و کسانی که دندان های خلفی را حفظ کرده اند و فانکشن مخفی سنگین دارند، تصویر دیواره های زائده زایگوماتیک اندکی ضخیم تر است و نمای سینوس در این ناحیه تا حدودی کوچک تر و ضخیم تر است.
بخش تحتانی استخوان زایگوماتیک ممکن است به این شکل دیده شود که از بوردر تحتانی زائده زایگوماتیک ماگزیلا به سمت خلف گسترش یابد. و به این صورت قوس زایگوماتیک را بین زوائد زایگوماتیک ماگزیلا و استخوان های تمپورال کامل می کند. می توان آن را به صورت یک رادیواپسیته یکنواخت خاکستری یا سفید در بالای اپکس مولرها مشاهده کرد. برجستگی اپکس های مولر که روی سایه استخوان زایگوماتیک سوپرایمپوز شده است و جزئیات به دست آمده از رادیوگرافی تا حدودی به میزان پنومانیزاسیون استخوان زایگوماتیک و جهت تابش اشعه بستگی دارد.
چین نازولبیال
اغلب در رادیوگرافی های پری اپیکال ناحیه پره مولر، یک خط مایل دیده می شود که ظاهرا با یک سایه خفیف رادیواپک پوشیده شده است. مرز آن واضح است و ناحیه ای که رادیواپسیته بالا دارد در پشت خط واقع شده است. این خط چین نازولبیال است و سایه اپک بافت ضخیم گونه است که روی دندان ها و زائده آلوئولار، سوپرایمپوز شده است. با افزایش سن، و به دنبال چروک شدن مکرر پوست در طول این خط جاییکه بالابرنده لب، سر زایگوماتیک و اوربیکولاریس همگی وارد پوست می شوند، تصویر این خط واضح تر می شود و دژنراسیون الیاف الاستکی در نهایت منجر به تشکیل و عمیق شدن چین خوردگی های دائمی می شوند. در مواردی که فرد بی دندان است و مشخصات آناتومیکی کافی در رادیوگرافی مشهود نباشد، این نمای رادیوگرافیک اغلب در تشخیص اینکه فیلم مربوط به کدام سمت ماگزیلاست، مفید واقع می شود.