رادیوگرافی پانورامیک : یک تصویر رادیوگرافی پانورامیک قسمت تحتانی صورت فرد را از گوش تا گوش از لحاظ افقی و از قسمت تحتانی چانه تا بوردر تحتانی اربیت از لحاظ عمودی نشان می دهد . بسیاری از دستگاه های مدرن تهیه پانورامیک ، کولیماتور دارند که اجازه مشاهده نقاط کمتری از منطقه مورد نظر نسبت به تصویر پانورامیک استاندارد را می دهد .

مشکل کلینیکی باید هنگام انتخاب قسمت پانورامیک مناسب در نظر گرفته شود . یک قسمت کوچکتر ، دوز اشعه کمتری نیاز دارد نسبت به قسمت بزرگ تر و باید در صورت امکان برای محافظت از بیمار استفاده شود .

به طور کلی رادیوگرافی پانورامیک برای بیمار بسیار راحت است و در بیمارانی که قادر به باز کردن دهانشان به علت درد ، ثابت شدن فک ها ، ناراحتی یا عدم همکاری و … نیستند ، می تواند انجام گیرد .

این رادیوگرافی به دوز اشعه موثری برابر با تقریبا 3 تا 4 رادیوگرافی داخل دهانی نیاز دارد و همچنین نسبتا سریع تر است ولی بیمار باید حدود 20 – 10 ثانیه بی حرکت باشد تا از ایجاد خطای ناشی از حرکت در تصویر ممانعت شود . این خطا باعث می شود که تصویر از لحاظ تشخیصی نامناسب شود . این مساله معمولا برای کودکان کم سن تر از 4 – 3 سال مشکل زا است و بنابراین سن کم ممکن است یک مورد عدم تجویز برای معاینات رادیوگرافی باشد . اگر تصویربردار از همکاری بیمار نامطمئن باشد ، یک اکسپوژر بدون اشعه باید بصورت آزمایشی انجام گیرد .

اسکنوگرافی

در برخی از دستگاه های پانورامیک مدرن امکان تهیه اسکنوگرافی هم وجود دارد . یک اسنکوگرام تصویری از ناحیه ای کوچک با استفاده از یک دسته اشعه است که با استفاده از کولیماتور باریک شده است و یک گیرنده تصویر در حال حرکت ، مثل آنچه که در تکنیک پانورامیک بکار می رود ، در آن استفاده شده است . به علت تکنیکی استفاده می شود ، اسکنوگرام ها کنتراست بالاتری دارند ( که برای مشاهده جزئیات کوچک مهم است ) نسبت به رادیوگراف های معمول داخل دهانی .

اگر اسکنوگرامی به عنوان معاینه Stereo تهیه می شود حداقل دو اسکنوگرامی با زاویه مختلف اشعه X از همان یک ناحیه تهیه می شود ( مثلا دیستالی و ارتورادیال یا ارتورادیال و مزیالی در پلن افقی ) . این تصویرها می توانند به همان صورتی که در رادیوگرافی های داخل دهانی ، با اصول parallax استفاده می شوند بکار روند . در مقایسه با رادیوگرافی های داخل دهانی این اسکنوگرام ها آسان ترند و تهیه آنها سریع تر است و برای بیمار هم راحت تر است ( چون هیچ گیرنده تصویری در دهان قرار نمی گیرد ) . دندانپزشک تصویرهای رادیوگرافی در سایز بزرگ را دریافت می نماید و بنابراین نمای بهتری را مشاهده می نماید . اسکنوگرافی Stereo برای تعیین محل جسم از لحاظ باکالی -دهانی کاربرد دارد .مشاهده قرارگیری دهانی دندان نهفته نسبت به ریشه دندان پره مولر اول بسیار آسان است .

مطالب مرتبط :

رادیولوژی دهان فک و صورت چیست

رادیوگرافی های سه بعدی

پیشنهاد برای تهیه رادیوگرافی داخل دهانی برای کودکان