بیماری های دهان فک و صورت
جولای 13, 2015دستیار رادیولوژیست
جولای 19, 2015
اطلاعات ضروری
یک رادیولوژیست در بخش رادیولوژی دهان فک و صورت، همچنین به عنوان رادیولوژیست دهان و یا رادیولوژیست دهان و فک و صورت شناخته می شود، دندانپزشکان که در استفاده از تصاویر مختلف رادیوگرافی و دیجیتال برای تشخیص و درمان بیماران متخصص می باشند. فارغ التحصیلان دانشکده دندانپزشکی باید اقامت بالینی را به منظور تبدیل شدن به یک رادیولوژیست دهان و فک و صورت دریافت کنند.
مدرک مورد نیاز برای این کار مدرک دکترای دندانپزشکی و یا جراحی می باشد، که همراه با 1 سال یا 2 سال اقامت در رشته رادیولوژی دهان و دندان با در نظر گرفتن سایر الزامات به دست آورده می شود.
رادیولوژیست ها طوری تربیت می شوند که استفاده از ابزارهای تشخیصی مانند عکس برداری با اشعه X، CT (سی تی اسکن)، ام آر آی (تصویر برداری با تشدید مغناطیسی) و پت (توموگرافی انتشار پوزیترون اسکن) را کامل یاد بگیرند. هم چنین قادر به عکسبرداری از مناطق سر، گردن و فک جهت تشخیص و درمان آنها در بیماران باشند. گاه این تشخیص ها می تواند شامل تشخیص و یا عکسبرداری از تومورها و یا شرایطی مانند TMJ (اختلال مفصل گیجگاهی فکی) باشد. نکته دیگر هم می تواند شامل جراحی فک در اثر ضربات و آسیب های وارده باشد که با عکسبرداری روند این کار سریعتر می شود. تصویربرداری به این صورت است که تصاویر گرفته شده از بیمار به کامپیوتر فرستاده می شود.
آموزش و شغل مورد نیاز برای پرتونگاران دندانپزشکی
رادیولوژیستی که مشتاق به این رشته در حوزه دندان می باشد، باید 4 سال را در دانشکده دندانپزشکی معتبر بگذراند. مانند دیگر دندانپزشکان، رادیولوژیست بالقوه باید از این کار که با دندان هم مرتبط است لذت ببرد، و هم چنین سواد کامپیوتریش به حد مناسب باشد و دارای حافظه بصری موشکافانه و سطح بالایی از مهارت باشد.
مطالعات بالینی در رشته رادیولوژی دهان و فک و صورت به مدت حداقل دو سال طول می کشد. دوره بالینی شامل روشهای تشخیص، روش های خاص و زیست شناسی اشعه می باشد. ادامه کلاس های آموزشی در بحث آسیب شناسی دهان و فک و صورت است که اغلب به آخرین روش های درمان هم پرداخته می شود.