گزارش یک رادیولوژیست

موضوعی که درباره رادیولوژی دهان فک و صورت مطرح کردیم، منظور تکنولوژی در رادیولوژی دهان فک و صورت است. در ادامه که خواهید خواند، درباره استانداردهای یک رادیولوژی توضیح داده ایم که دعوت می کنیم در ادامه بخوانید.

در رادیولوژی دهان فک و صورت که قبلا به آن اشاره کرده بودیم، موضوعی را مد نظر قرار داده ایم. اما در این مطلب به بررسی گزارش یک رادیولوژیست پرداخته ایم.

در سال Hickey ،1922 (متخصص رونتگنولوژي انجمن اشعهي رونتگن آمريكا) درخواستي مبني بر استاندارد سازي گزارشهاي راديولوژي ارائه داد. امروزه با گذشت بيش از 80 سال از آن زمان، هنوز مسئلهي تغييرپذيري و كيفيت گزارشهاي راديولوژي پا برجاست. بر اساس گزارش دانشكدهي سلطنتي راديولوژيستها (RCR) در لندن، ايجاد استانداردهاي گزارشهاي راديولوژي، بمنظور كاهش اختلاف در گزارشها و يكپارچه سازي و افزايش كيفيت آنها، مهم و ضروري تشخيص داده شده است.

همچنين استاندارد سازي ساختار، محتوا و زمان تنظيم اين گزارشها، كاركردهاي باليني، آموزشي، پژوهشي، بهبود كيفي اعتبار بخشي و مالي آنها را افزايش خواهد داد. يك راه براي رسيدن به اين هدف، استفاده از سيستمهاي گزارش دهي ساختارمند به جاي گزارش دهي متعارف متن آزاد است(9-11). اصطلاح گزارشدهي ساختار يافته، بيانگر مجموعهاي از ابزارهاي رايانهاي است كه هدف آن كاهش تغييرپذيري و افزايش استفاده باليني از تفسيرهاي راديولوژيستها مي باشد.

گزارش یک رادیولوژیست

اهميت اين گزارشها به اندازهاي است كه كالج راديولوژي آمريكا(ACR) در سال 2006، استفاده از آنها را به عنوان يكي از استانداردهاي كيفي مطرح كرد. كالجهاي نيوزيلند و استراليا در سال 2011 و همچنين انجمن راديولوژي آمريكاي شمالي دستورالعملهايي را براي ثبت گزارشهاي ساختارمند راديولوژي ايجاد كردند. بر اساس اين دستورالعملها، يك گزارش راديولوژي شامل اطلاعات هويتي بيمار، يافتههاي باليني و تاريخچه بيماري، مقايسه، نوع و تكنيك انجام اقدام، دوز و روش تجويز ماده حاجب و عوارض جانبي نسبت به آن، توضيح و توصيف اقدام و هر نوع عارضه نسبت به آن، كيفيت معاينات، يافته ها، تشخيصهاي افتراقي، بحث و نتيجه گيري، توصيه، پيشنهادها و مشاهدات راديولوژيست است.

علاوه بر اين عناصر ضروري، گزارشها ممكن است نشان دهندهي تصاوير كليدي در معاينات، دادههاي چندرسانهاي و نيز ارتباط و تعامل بين بيمار، راديولوژيست، كارشناسان راديولوژي، پرستاران، دستيارها يا ديگر افراد با يكديگر باشند، تا از اين طريق اطلاعات را براي پشتيباني از تصميم گيري، داده كاوي، بهبود كيفيت و الزامات قانوني يكپارچه كنند.

همچنين بر اساس راهنماي كميته تصويربرداري تشخيصي و انجمن متخصصين زنان و زايمان كانادا، در يك گزارش سونوگرافيزايمان، حداقل عناصر اطلاعاتي همچون اطلاعات دموگرافيك بيمار(نام بيمار، تاريخ تولد، شناسه بيمارستان و شماره بيمه بهداشتي) نام پزشك ارجاع دهنده، دليل مشاوره، تاريخ شروع آخرين دورهي قاعدگي طبيعي، تاريخ انجام معاينه، تاريخ ثبت، رونويسي و مكتوب كردن گزارش و نام متخصص تفسير كنندهي گزارش سونوگرافي، اطلاعات زيست سنجي(ضخامت دوطرفه استخوان آهيانه، دور سر، دور شكم و طول استخوان ران)، آناتومي جنين، ميزان مايع آمنيوتيك، جفت(شكل قرارگيري آن و ارتباطش با دهانه گردن رحم و اسكار رحم)، آناتومي مادر و خلاصهاي از مشاوره با فرد بايد ثبت شوند).