سه نوع تصویربرداری در دندانپزشکی قابل انجام است : رادیوگرافی داخل دهانی، پانورامیک و سفالومتریک. تصاویر پزشکی مثل رادیولوژی دهان فک و صورت و یا انواع دیگر تصاویر در مجموع با توجه به آنکه وضعیت بدن را به صورت دو بعدی و حتی سه بعدی نشان می‌دهند، یکی از مهمترین وسایل تشخیص برای پزشکان هستند که همواره بخش عظیمی از تحقیقات را به خود اختصاص داده‌اند. علم دندانپزشکی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.

روش های مختلف تصویر برداری مثل؛ تکنیک های رادیوگرافی، نور مرئی، نور لیزر، جریان الکتریکی (ECM) و … به منظور تصویربرداری از دندان یا دندان ها وجود دارد. از میان روش های فوق تکنیک های رادیوگرافی به علت غیر مخرب بودن، فراهم آوردن امکان بررسی ساختار سه بعدی دندان، فراهم آوردن امکان تحلیل کمی آسیب دیدگی پوسیدگی ساختار های مختلف آناتومی دندان و در دسترس بودن نسبت به بعضی از روش های مشابه بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند.

برخی از مهم ترین کاربرد های پردازش تصاویر دندانپزشکی به شرح زیر می باشد:

مدلسازی دندان

بررسی دندانهای نهفته

بررسی تومورهای دندانی

جداسازی دندان ها از یکدیگر در تصاویر رادیوگراف معمولی

بخش بندی و شناسایی آسیب دیدگی در تصاویر دو بعدی دندان

بخش بندی و محاسبه ی حجم آسیب دیدگی در تصاویر سه بعدی دندان

تعیین ابعاد استخوان برای تعیین طول ایمپلنت در جایگذاری ایمپلنت های دندانی

یکی از پژوهش های در حال انجام در این زمینه استفاده از تصاویر بدست آمده از Micro-CT به منظور بخش بندی سه بعدی آسیب دیدگی مینای دندان و محاسبه حجم آسیب دیدگی می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در پژوهش های مربوط به بازسازی مینای آسیب دیده، به منظور بررسی میزان موثر بودن روش های درمانی با استفاده از مقایسه وضعیت آسیب دیدگی قبل و بعد از درمان مورد استفاده قرار گیرد.