همان طور که در مطالب گذشته در مورد رادیوگرافی پانورامیک و نیز تکنیک پانورامیک توضیح دادیم، در این مطلب به بررسی خطاهای هر کدام از بخش ها می پردازیم:

خطای مربوط به مرحله اول (بیمار را در دستگاه قرار داده و از او بخواهید که شیار بایت بلاک را گاز بگیرد):

الف – هنگامی که بیمار خیلی به طرف جلو قرار گیرد (خطای شماره 1)

ناحیه ی یک (دندان ها):

تصویر دندان های قدامی خصوصاً دندان های فک پایین، به صورت باریک دیده شده و بین آن ها، فضاهای کاذب به وجود می آیند. بعضی اوقات نیز، تاج دندان های قدامی، شکسته به نظر می رسند، زیرا خارج از لایه ی تصویر (فوکال تراف) واقع شده اند.

ناحیه ی پنج (راموس – ستون مهره ها):

تصویر ستون مهره های گردنی، به طور قرینه بر روی تصویر راموس و کندیل های دو طرف می افتد. به طور کلی به نظر می رسد که تصاویر تمامی نواحی آناتومیک در فیلم، باریکتر از اندازه ی واقعی آن ها دیده می شوند.

به شکل های فوق (A،B،C) توجه کنید، این شکل ها نشان می دهند که ساختمان های آناتومیک به طور صحیح در دستگاه قرار نگرفته و در نتیجه به درستی تصویربرداری نشده اند.

در تصویر D عکسی را از یک بیمار می بینید که جلوتر از حالت معمول قرار گرفته است. به نورهای تعیین وضعیت (فلش) توجه کنید.

در شکل های E و F تصاویر رادیوگرافیک مربوط به این نوع خطاها را مشاهده می کنید. در شکل F، حفره ی بینی و سینوس بهتر تصویر شده اند.

ب – هنگامی که بیمار خیلی به طرف عقب قرار گیرد (خطای شماره 2)

ناحیه ی یک (دندان ها):

تصویر دندان های قدامی خصوصاً دندان های فک پایین به صورت پهن دیده می شود.

ناحیه ی دو (بینی – سینوس):

تصویر بافت نرم غضروف بینی دیده می شود. تصویر شاخک های تحتانی و مه آتوس ها در طول سینوس ماگزیلا و در هر دو طرف، به صورت کشیده و پهن مشاهده می شود.

ناحیه ی سه (تنه ی مندیبل):

تصویر کورتکس تحتانی مندیبل، صاف و پیوسته می باشد. تصویر دوتایی و تصویر شبح تنه ی استخوان هیوئید در این ناحیه دیده نمی شود.

ناحیه ی چهار (کندیل ها):

تصویر کندیل ها، نزدیک و یا خارج از لبه های کناری فیلم دیده می شود. محدوده ی بافت نرم غضروف pinna در گوش و لاله ی گوش دیده می شود.

ناحیه ی پنج (راموس – ستون مهره ها):

تصویر شبح راموس های هر دو طرف، به طور قرینه بر روی نواحی مولر و راموس می افتد. به طور کلی تصویر نواحی آناتومیک در فیلم، بسیار بزرگتر از اندازه ی واقعی آن ها به نظر می رسد.

همان طور که در شکل های فوق در قسمت های A ،B ،C مشاهده می کنید، این شکل ها نشان می دهند که ساختمان های آناتومیک به طور صحیح در دستگاه قرار نگرفته و در نتیجه به درستی تصویر برداری نشده اند. در شکل D عکسی را از بیمار می بینید که عقب تر از حالت معمول قرار گرفته است. و در F و E تصاویر رادیوگرافیک مربوط به این نوع خطاها را مشاهده می کنید.

خطاهای مربوط به مرحله ی دوم (نگهدارنده های طرفی سر (side guides) را به هم نردیک کنید):

الف – سر بیمار در دستگاه چرخیده است (خطای شماره ی 1)

ناحیه ی یک (دندان ها):

تصویر دندان های خلفی در یک طرف، به صورت پهن و در طرف دیگر به صورت باریک دیده می شود. ضمناً، نواحی اینترپروگزیمال دندان ها بر روی هم overlap می شوند.

ناحیه ی چهار (مفصل گیجگاهی – فکی):

تصویر راموس در یک طرف، پهن تر از طرف دیگر بوده و تصویر لاله ی گوش دیده می شود.

ناحیه ی پنج (راموس – ستون مهره ها):

در طرفی که تصویر دندان های خلفی پهن شده، راموس هم به صورت پهن دیده می شود و در طرف دیگر راموس باریک گردیده و تصویر شبح راموس سمت مخالف بر روی آن می افتد. ضمناً، تصویر ستون مهره ها به راموس این سمت، نزدیک شده یا بر روی آن سوپرایمپوز می شود.

همان طور که در شکل های فوق نشان داده شده است در قسمت A، B، C این شکل ها نشان می دهند که ساختمان های آناتومیک به طور صحیح در دستگاه قرار نگرفته و در نتیجه به درستی تصویربرداری نشده اند. در عکس D، سر بیمار به یک طرف چرخیده و نگهدارنده های طرفی سر تنظیم نشده اند.

در E و F تصاویر رادیوگرافیک مربوط به این خطاها را مشاهده می کنید.

ب – سر بیمار در دستگاه، انحراف یافته است (خطای شماره 2)

ناحیه ی یک (دندان ها):

تصویر دندان های خلفی در یک طرف به صورت پهن دیده شده و یک فضای اکلوزالی پهن نیز، بین دندان های فک بالا و فک پایین به وجود می آید. در طرف دیگر، شکاف اکلوزالی، باریک و کم عرض می باشد.

ناحیه ی سه (تنه ی مندیبل):

تصویر کناره ی تحتانی مندیبل در یک طرف، تقریباً افقی بوده و در طرفی که شکاف اکلوزالی، پهن شده است، مندیبل بزرگ گردیده و لبه ی تحتانی آن بالای پلان افقی قرار می گیرد.

ناحیه ی چهار (مفصل گیجگاهی – فکی):

در طرفی که فاصله ی اکلوزالی پهن شده، کندیل نیز بزرگ گردیده و بالاتر از کندیل طرف مخالف قرار می گیرد. تصویر کندیل طرف مخالف، کوچکتر و پایین تر است.

همان طور که در شکل های فوق نشان داده شده است، A و B و C نشان می دهند که ساختمان های آناتومیک به طور صحیح در دستگاه قرار نگرفته و در نتیجه به درستی تصویربرداری نشده اند.

D و E عکس هایی را می بینید که سر بیماران در دستگاه انحراف (tilt) داشته و نگهدارنده های طرفی سر تنظیم نشده اند. ضمناً به تنظیم نادرست نور تعیین وضعیت (positioning light) توجه کنید. و در تصویر F تصویر رادیوگرافیک مربوط به این نوع خطا را مشاهده می کنید.

مطالب مرتبط:

جزئیات خصوصیات تصویر رادیوگرافی پانورامیک