در این مطلب می خواهیم در مورد حفاظت در برابر تابش اشعه در تکنیک رادیوگرافی پانورامیک توضیحاتی بدهیم ، با ما همراه باشید.

الف : حفاظت از بیمار :

استفاده از پیشبند های سربی در رادیولوژی دهان فک و صورت و رادیوگرافی پانورامیک و سی تی اسکن دندان ، میزان تابش اشعه به بافت های صورت را کاهش نمی دهد و تنها از رسیدن اشعه پراکنده به بافت های قفسه سینه و همچنین بافت های مولد (دستگاه تولید مثل ) جلوگیری می کنند .

در هنگام انجام رادیوگرافی پانورامیک ، باید پیشبند را بر روی سینه ، پشت و شانه های بیمار قرارداد تا آنها را کاملا بپوشاند و در نتیجه بیمار در برابر تابش اشعه محافظت گردد . ضمنا ، در صورت استفاده از پیشبند ، بیمار متوجه دقت اپراتور جهت به حداقل رساندن تابش اشعه می شود .

حفاظ ناحیه تیروئید که یقه ای شکل می باشد ( thyroid collars ) تابش اشعه به تیروئید را به میزان 40% کاهش می دهد . البته حفاظ مذکور در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد که در تصویر رادیوگرافیک خللی ایجاد ننماید .

انجام یکسری روش های مناسب در تاریکخانه ، برای به حداقل رساندن دوز تابش اشعه به بیمار ضروری است زیرا در صورت عدم اجرای صحیح این روش ها ، ناگزیر از تکرار رادیوگرافی خواهیم بود .

در نهایت لازم است به کارکنان بخش رادیولوژی آموزش های مربوط به استفاده صحیح از دستگاه پانوامیک داده شود ، تا حتی المقدور ار تکرار رادیوگرافی مجدد جلوگیری شود .

ب : حفاظت از اپراتور :

اشعه پراکنده حاصل از دستگاه های پانورامیک نسبتا اندک می باشد ، که این امر به دلیل دسته پرتوی باریک اشعه و همچنین شکل حفاظتی است که بر روی کاست قرار می گیرد. مهمترین عامل در حفاظت از اپراتور در برابر تابش اشعه ، فاصله او از دستگاه در هنگام تابش اشعه می باشد . فاصله مناسب جهت به حداقل رساندن تابش اشعه ، حداقل 2 متر (6 feet ) از دستگاه رادیوگرافی بوده که دوزی معادل 0.025 میلی رم در این فاصله به اپراتور خواهد رسید .