کیست های استخوان فک

منظور از کیست های فک چیست؟

کیست های فک فضاهای خالی یا حفره های داخل استخوان فک می باشند که با پوشش نازکی پوشانده شده اند و مایعی داخل آن ها می باشد. کیست ها ممکن است در فکین بالایی یا پایینی دیده شود. اکثر کیست ها خوش خیم هستند و با دندان می باشند، به عنوان کیست ادنتوژنیک نیز شناخته شده اند. این ها اکثرا بدون علامت می باشند و معمولا در معاینات ددندانپزشکی تشخیص داده می شوند. درد و تورم در صورتی که کیست ها عفونت کنند، بزرگتر می شوند. گرچه اکثرا خوش خیم هستند، اما می توانند رشد کنند و منجر به تخریب استخوان فک و دندان های اطراف شوند. برخی از کیست ها ممکن است به ضایعات خیلی جدی تر و تهاجمی تر تبدیل شوند.

انواع شکل هایی از کیست های فک دیده می شود :

کیست Dentigerous : یک کیست خوش خیم است که می تواند به همراه هر دندان آسیب دیده ای دیده شود.

کراتوسیست ادونتوژنیک : یک کیست خوش خیم که ممکن است هر دندانی را تحت تاثیر قرار دهد. پس از برداشتنش، ممکن است بیشتر عود کند.

کیست Primordial : کیست خوش خیم در این حالت، در صورتیست که دندانی نباشد.

کیست پری اپیکال : کیست التهابی مربوط به دندان می باشد که پالپش را از دست داده است.

کیست پریودنتال جانبی : یک کیست خوش خیم که در یک طرف دندان دیده می شود.

املوبلاستوما : یک کیست بسیار شدید و جدی که می تواند منجر به تخریب شدید استخوان ها، دندان ها و ساختار اطراف آن شود.

آیا با رادیوگرافی کیست فک را می توان تشخیص داد؟

در بیمارانی که دندان عقلشان شدیدا آسیب دیده، یا شواهدی از آسیب های دهان یا پاتولوژی مثل کیست فک می باشد، با سی تی اسکن دندان به همراه پانورکس می توان آنها را تشخیص داد. همین به جراح دهان کمک می کند که بتواند موقعیت دندان ها را ارزیابی کند، میزان نقص های مرتبط و ساختار های حیاتی، از جمله سینوس ها یا عصب ها.

با ارزیابی دندان ها می توان موقعیت یا تغییرات پاتولوژیک دندان ها را تشیخص داد، با پانورکس می توان بحث تشخیصی را از شش ماه قبل شروع کرد، به این ترتیب کارایی تشخیصی و نتایج جراحی قابل پیش بینی را تضمین می کند. جراحی هایی که طبق رادیوگرافی های غیر تشخیصی صورت گیرند، فقط عواقب بسیار بدی را برای بیمار به دنبال دارند.