ارزیابی مقایسه ای تشخیصی وضعیت دندان های قدامی و استخوان فک با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک و پری اپیکال

مقدمه ای بر وضعیت دندان های قدامی :

طبق اسم مقدمه، مطالعه ای در رابطه با رادیوگرافی های پانورامیک روی وضعیت دندان های قدامی و استخوان فک، صورت گرفته.

همچنین عکسبرداری پری اپیکال، رادیوگراف های داخل دهانی در رابطه با این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.

اهداف این پروژه :

هدف از مطالعه حاضر مقایسه ارزیابی های تشخیصی دندان های قدامی و وضعیت استخوان در گروه تصادفی از بیماران، قبل از ارتودنسی با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک و پری اپیکال صورت گرفته.

متد یا روش های مورد نظر :

444 مورد با رادیوگرافی های پری اپیکال و پانورامیک به طور همسان توسط سه ناظر مورد بررسی قرار گرفتند.

دو نفر دانشجوی سال اخر دوره فوق تخصص غدد آندودانیک و دیگری دانشجوی سال اخر دانشکده دندانپزشکی این موضوع را بررسی کردند.

مقادیر کاپا برای ارزیابی قابلیت اطمینان ناظران مورد استفاده قرار گرفت، و مقدار یک برابر آن با توافق کامل بود.

 

نتایج بررسی :

به استثنای تشخیص های کلاس 1 و 2 اندودنتیک، قابلیت اطمینان برای هر سه مشاهده کننده از 0.95 بالاتر رفت.

ارزیابی دانشجویان غدد درون ریز فارغ التحصیل، روی موضوع یک تحلیل آماری نشان می دهد که ناهنجاری های رشدی یا پاتوزهای دندان و استخوان با استفاده از رادیوگراف های دورانی انجام شده.

در مقایسه با فیلم های پانورامیک این فیلم ها بیشتر قابل اعتماد بودند.

این یافته ها با توجه به احتمال اسیب دیدگی کمتر دندان های قدامی در کودکان بوده است.

نتیجه گیری نهایی چیست؟

در حالی که پیشرفت های چشمگیری در کیفیت رادیوگرافی های پانورامیک دندان دیده می شود، مطالعات حال حاضر حاکی از آن است که یک ارزیابی تشخیصی قبل از ارتودنسی یا پس از تروما باید انجام شود.

که شامل رادیوگرافی پانورامیک و داخل دهانی می باشد.