ماگزیلا

اینترماگزیلاری سوچور

سوچور اینترماگزیلاری (مدبن سوچور) هم نامیده می شود.

در رادیوگرافی های پری اپیکال به صورت یک خط نازک رادیولوسنت بین دو نیمه پروماگزیلا دیده می شود. این خط از کرست آلوئولار، بین ثنایاهای سانترال شروع می شود و از بالا به وسط خار قدامی بینی و از خلف، از بین زوائد کامی به قسمت های خلفی کام سخت گسترش می یابد. نادر نیست مواردی که این سوچور باریک رادیولوسنت به صورت یک گشادشدگی کوچک گرد یا V شکل، در کرست آلوئولار ختم شود.

این سوچور در دو طرف توسط دو مرز موازی رادیواپک نازک، از جنس استخوان کورتیکال محدود می شود. ناحیه رادیولوسنت معمولا عرض یکنواختی دارد. مارجین های کورتیکالی مجاور ممکن است صاف یا اندکی ناصاف باشد. نمای سوچور اینترماگزیلاری هم به تفاوت های آناتومیک بستگی دارد و هم به زوایه پرتو اشعه ایکس نسبت به سوچور.

خار قدامی بینی

خار قدامی بینی اغلب روی رادیوگرافی های پری اپیکال مربوط به سانترال های ماگزیلاری دیده می شود.

این زائده روی میدلاین و در حدود یک و نیم تا 2 سانتی متر بالاتر از کرست آلوئولار و معمولا در محل اتصال قسمت تحتانی سپتوم بینی یا مرز تحتانی حفره بینی یا کمی پایین تر از ان قرار دارد. این زائده به دلیل ماهیت استخوانی اش، رادیواپک و معمولا V شکل است.

حفره بینی

از آنجا که حفره بینی که پر از هواست و درست بالای حفره دهان قرار دارد، تصویر رادیولسنت آن ممکن است در رادیوگرافی های دهانی از دندان های فک بالا، خصوصا سانترال ها قابل مشاهده باشد.

مرز تحتانی این حفره، در رادیوگرافی های پری اپیکال که از دندان های ثنایا تهیه می شود به صورت یک خط رادیواپک دیده می شود که از خار قدامی بینی به هر دو طرف گسترش می یابد. در بالای این خط، فضای رادیولوسنتی دیده می شود که بخش تحتانی حفره را تشکیل می دهد. اگر در هنگام تهیه رادیوگرافی، پرتو اشعه ایکس به صفحه ساجیتال تابانده شود، تیغه بینی که نسبتا رادیواپک است در روی میدلاین و در امتداد خار قدامی بینی قابل مشاهده است. سایه این تیغه ممکن است از آن چه انتظار داریم عریض تر دیده شود و به وضوح قابل تشخیص نباشد. چراکه این تصویر در نتیجه سوپرایمپوزیشن غضروف سپتال و استخوان ومر تشکیل شده است. همچنین سپتوم اغلب کمی از میدلاین منحرف می شود و صفحه استخوانی آن (ومر) کمی خمیده است. 

درون حفره بینی، سایه های محوی از کونکای تحتانی وجود دارد که از دیواره های لترال راست و چپ، یا فواصل مختلفی از سپتوم، به سمت آن گسترش می یابند. این کونکاها مقادیر مختلفی از بخش های لترال حفره را پر می کنند. کف حفره بینی و بخش کوچکی از حفره بینی به طور نسبتا شایعی در بالای رادیوگرافی های کانین های ماگزیلا قابل مشاهده هستند. همچنین در نواحی خلفی ماگزیلا کف حفره بینی و بخشی از فضای بالای آن ممکن است در ناحیه سینوس ماگزیلا دیده شود. نمی توان با استفاده از یک رادیوگرافی تعیین کرد که کدام یک از دو ساختاری که روی هم سوپرایمپوز شده اند جلوتر یا عقب تر از دیگری است، مگر اینکه با توجه به آگاهی که از خصوصیات آناتومیک و ارتباطات آن ها داریم، نتیجه گیری کنیم. این حالت ممکن است اشتباها، به عنوان اثری از یک تیغه در سینوس و یا دیواره فوقانی سینوس تفسیر شود.