کانال مندبیولار

تصویر رادیوگرافیک کانال مندبیولار شامل یک سایه خطی تیره است که در بوردر نازک رادیواپک فوقانی و تحتانی دارد، از جنس لاملای استخوان است و کانال را در بر گرفته است.

گاهی بوردرها فقط در بعضی قسمت ها دیده می شوند و یا اصلا دیده نمی شوند. عرض کانال در بیماران مختلف متفاوت است اما معمولا در قدام ناحیه مولر سوم، نسبتا ثابت می باشد. مسیر کانال را می توان بین مندبیولار فورامن و منتال فورامن، مشاهده کرد. تنها در موارد نادری است که امتداد قدامی آن به سمت میدلاین در رادیوگرافی قابل مشاهده است.

ارتباط کانال دندانی مندبیولار نسبت به ریشه های دندان های پایین ممکن است متفاوت باشد چنانکه در بعضی موارد تماس نزدیکی با تمام مولرها و پره مولر دوم دارد و در بعضی موارد کانال هیچ ارتباط نزدیکی با دندان های خلفی ندارد. با این وجود در نمای معمول کانال با اپکس مولر سوم در تماس است و هرچه کانال جلوتر می رود، فاصله بین آن با دیگر ریشه ها بیشتر می شود.

وقتی اپکس های مولرها روی کانال بیفتد، لامینادورا ممکن است بیش از حد اکسپوز شود و این تصویر به وجود بیاید که لامینادورا از بین رفته است یا فضای PDL ضخیمی وجود دارد که بیش از حد نرمال رادیولوسنت است. برای اطمینان یافتن از سلامت چنین دندانی، سایر آزمایشات بالینی باید انجام شود. مثلا تست وایتالیتی. از آنجا که کانال درست زیر اپکس دندان های خلفی قرار گرفته، تغییر دندان زاویه عمودی برای فیلم دوم، به احتمال زیاد تصویر کانال و اپکس ها را از هم جدا نمی کند.

کانال های تغذیه ای

کانال های تغذیه ای حاوی یک دسته نورواسکولر هستند و به شکل خطوط لوسنت با عرض تقریبا یکنواخت دیده می شوند.

این کانال ها اغلب در رادیوگرافی های پری اپیکال مندبیل دیده می شوند که به طور عمودی از کانال دندانی تحتانی به سمت اپکس یک دندان یا به سمت فضای بین دندان های ثنایای مندبیل می روند. این کانال ها تقریبا در 50درصد بیماران قابل مشاهده هستند و در سیاهپوستان، مردان، افراد مسن، افراد با فشار خون بالا و بیماری پریودنتال پیشرفته، شایع تر هستند. این کانال ها یک ریج باریک را نیز نشان می دهند که در بررسی های مربوط به ایمپلنت مفید است. از آنجا که کانال های تغذیه ای، فضاهای آناتومیک با دیواره هایی از جنس استخوان کورتیکال هستند.  تصویرآن ها گاهی دارای بوردرهای هیپراستولیک است. گاهی یک کانال تغذیه ای به صورت عمود بر کورتکس قرار می گیرد و به شکل یک رادیولوسنسی کوچک گرد در می آید که شبیه رادیولوسنسی پاتولوژیک است.