سینوس ماگزیلاری

سینوس ماگزیلاری، مثل سایر سینوس های پارانازال یک حفره پر از هواست که با غشا مخاطی از حفره بینی به وجود می آید. این سینوس که بزرگترین سینوس پارانازال است، به طور نرمال تقریبا تمامی حجم ماگزیلا را اشغال می کند، فانکشن آن ناشناخته است.

سینوس را می توان به شکل یک هرم سه وجهی در نظر گرفت که قاعده آن با دیواره مدیال آن کنار حفره بینی است و راس آن به سمت لترال تا زائده زایگوماتیک ماگزیلا گسترش می یابد.

سه وجه این هرم عبارتند از :

1) دیواره فوقانی که کف اربیت را تشکیل می دهد.

2)دیواره قدامی که تا بالای پره مولرها گسترش می یابد

3) دیواره خلفی که تا بالای دندان های مولر و تبروزیته ماگزیلا آمده است.

سینوس از طریق استیوم که حدود 3 تا 6 میلی متر قطر دارد، و در زیر قسمت خلفی توربینت میانی واقع شده است، با حفره بینی در ارتباط است.

بوردرهای سینوس ماگزیلا در روی رادیوگرافی های پری اپیکال به صورت یک خط نازک، باریک و ظریف رادیواپک (در واقع لایه نازکی از استخوان کورتیکال) دیده می شوند.

در شرایطی که بیماری وجود ندارد، این بوردرها به شکل پیوسته دیده می شوند اما در معاینه دقیق تر، ممکن است اختلالاتی در یکنواختی و دانسیته آن مشهود باشد. این گسستگی ها، احتمالا خطاهای بینایی هستند که در اثر سوپرایمپوز شدن فضاهای کوچک مغز استخوان ایجاد می شود. در بالفین، سینوس ها معمولا از قسمت دیستال کانین به سمت دیواره خلفی ماگزیلا در بالای توبروزیه گسترش می یابند.

سینوس های ماگزیلا تفاوت های قابل ملاحظه ای را در اندازه نشان می دهند.

این سینوس ها در طول دوران کودکی بزرگ می شوند و در سنین 15 تا 17 سالگی به اندازه کامل می رسند. آن ها ممکن است در طول بزرگسالی در پاسخ به عوامل محیطی، تغییر کنند. سینوس های راست و چپ معمولا از نظر شکل و اندازه، مشابه هستند. اما با این وجود، گاهی عدم تقارن واضحی دیده می شود. در سنین بلوغ، کف سینوس های ماگزیلاری و کف حفره بینی در رادیوگرافی های دندانی تقریبا هم سطح دیده می شوند.

در افراد مسن تر سینوس ممکن است گسترش بیشتری به سمت زائده آلوئولار پیدا کند و در نواحی خلفی ماگزیلا ممکن است کف آن به میزان قابل توجهی پایین تر از کف حفره بینی دیده شود.

هر سینوس در قسمت قدامی توسط کانین توسا محدود می شود و معمولا دیده می شود که به سمت بالا می رود، طوری که حفره بینی را در ناحیه پره مولر و کانین قطع می کند.