ادامه موضوع : تکنیک های تصویربرداری های ویژه 

حداقل 5 نوع حرکت توموگرافیک وجود دارد : خطی، دایره ای، بیضی، هیپوکلوئیدی، و مارپیچ.

از نظر مکانیکی، ساده ترین نوع حرکت توموگرافیک، نوع خطی است.

 حرکات توموگرافیک ـ هرقدر حرکت پیچیده تر باشد، احتمال تصویربرداری از جسم مورد اهمیت در کل پرتوتابی کمتر است. (در نتیجه محو شدن، کمتر به چگونگی قرارگیری جسم مورد مطالعه بستگی دارد).

توموگرافی خطی می تواند از دو راه ایجاد شود :

• 1) حرکت تیوب اشعه X و فیلم در جهات مخالف حول یک تکیه گاه ثابت در مسیری موازی با هم،
• 2) هم تیوب اشعه X و هم فیلم به جای حرکت در خطوط صاف حول قوس های هم مرکز حرکت کنند.

دستگاه های اشعه X امروزی از هر دو شیوه استفاده می کنند که نتایج مشابهی حاصل می شود.

کیفیت تصویر توموگرام های خطی، نقایص متعددی در مقایسه با سایر توموگراف های ایجاد شده با دیگر انواع حرکت دارد. با هر دو نوع حرکت خطی، الگوی محو شدن، بی قاعده و ناقص است و این امر منجر به تولید تصویری از پلنی نامنظم و با عمق متفاوت می شود که شکل آن وابسته به نحوه قرارگیری ساختارهای آناتومیک خارج از پلن کانونی مورد نظر نسبت به اشعه مرکزی پرتو X می باشد. این توموگرام ها غالبا به صورت خط خطی دیده می شوند.

این خطوط که تصاویر دروغین و یا خطوط مزاحم نامیده می شوند تصاویری از اجسام خارج از پلن کانونی هستند که محور طولی آن ها موازی حرکت تیوب اشعه است. در نتیجه، حرکت خطی قادر به انجام کامل محوسازی نمی باشد. به علاوه با حرکت موازی خطی، فاصله تیوب تا بیمار و بیمار تا فیلم، همانند زاویه عبوری پرتو X از پلن کانونی، پیوسته در حال تغییر است. این امر منجر به بزرگنمایی غیر یکنواخت، عدم ثبات ابعادی، و دانسیته های ناهماهنگ می شود که ممکن است در تصویر توموگرام های خطی دیده شوند.

برخی تجهیزات که فرم قوسی حرکت خطی را مورد استفاده قرار می دهند مجهز به شکاف عبور پرتو همانند آنچه در رادیوگرافی پانورامیک به کار می رود می باشند. تصاویر ایجاد شده با این نوع وسایل ممکن است به دلیل اینکه بزرگنمایی در صفحه عمودی غیروابسته به بزرگنمایی صفحه افقی است، درست مثل تصاویر پانورامیک، دچار دیستورشن باشند. برای برخی وسایل، این نقایص ممکن است قابل قبول باشند. اگر تصویر توموگرافیک واضح تر با دانیسته های مشابه، بزرگنمایی ثابت و ثبات ابعادی مورد نیاز باشد، یک حرکت چند جهته مورد نیاز است.