رادیولوژی مداخله ای یا اینترونشنال رادیولوژی :

رادیولوژی مداخله ای که آن را با نام اینترونشنال رادیولوژی یا به اختصار IR می شناسند، از جمله شاخه های تخصصی رادیولوژی می باشد که به کمک مدالیته های رادیولوژی از جمله فلوروسکوپی، سونوگرافی، سی تی اسکن، و ام آر آی صورت می گیرد. از این روش رادیولوژی با تکنیک های خاص و مهارت های بالینی بالایی به جهت تشخیص و درمان بیماری ها استفاده می شود.

کاربرد رادیولوژی مداخله ای در تشخیص زودهنگام سرطان روده بزرگ :

بسیاری از بیماری ها که در گذشته نیاز به جراحی بزرگ داشتند، در حال حاضر با روش اینترونشن درمان می شوند و سرطان های کولورکتال نیز از چنین قاعده ای مستثنا نیستند.

در گذشته به جهت تشخیص و درمان سرطان های روده ای نیاز به جراحی های وسیع بود که خوشبختانه در حال حاضر با تکنیک مداخله ای این روش بدون جراحی و به راحتی درمان می شود.

در واقع با کمک دستگاه های سی تی اسکن، سونوگرافی، ام آر آی، فلوروسکوپی و نیز تکنیک های خاص تشخیص و درمان بیماری صورت می گیرد. با اینترونشنال یا همان رادیولوژی مداخله ای بسیاری از بیماری ها مثل شریان های تنگ شده، تومورهای بدخیم تنها با یک شکاف کوچک روی پوست درمان می شوند. عوارض نسبتا کمتری هم به سایر روش های درمانی دارد.

از مزایای دیگر چنین روش درمانی کاهش خونریزی در حین عمل، کاهی میزان عفونت، کاهش زمان بستری، کاهش درد، بهبودی در مدت زمان بسیار کوتاه، کاهش ریسک عمل، کاهش موارد استفاده از بیهوشی و نیز هرینه های درمانی که کمترین مقدار را در بردارند.

برای درمان سرطان های کولورکتال یا همان روده بزرگ به سه طریق می توان به بهبود بیمار کمک کرد، البته اولین راه تشخیص زودهنگام می باشد.

بعد از اینکه تشخیص سرطان روده بزرگ توسط رادیولوژی مداخله ای صورت گرفت، درمان های حمایتی برای بیمار شروع می شود. یکی از موارد درمان کاشت پورت های شیمی درمانی می باشد که با قرار گیری استنت مخصوص زیر پوست بالای سینه به جهت تزریق آسان و راحت داروی شیمی درمانی صورت می گیرد. این روش بیشتر به جهت جلوگیری از تخریب رگ ها هم می باشد.

در طی روش تصویربرداری مداخله ای درناژ آسیت انجام می شود. در برخی از بیمارانی که مبتلا به سرطان می باشند، ممکن است دچار تجمع مایع آزاد در شکم و لگن شوند. البته با تعبیه کاتتر مخصوص در ناحیه مورد آسیت، از تنگی نفس و یبوست جلوگیری می شود. درناژ آسیت با بی حسی موضعی انجام می گیرد و انتهای کاتتر توسط نخ بخیه و فیکساتور روی سطح پوست فیکس می شود. این روش از خارج شدن کاتتر جلوگیری می کند و پس از تخلیه کامل آسیت، کاتتر از بدن خارج می شود.