ارتوپانتوموگرافی : یکی از روش های رادیولوژی تشخیصی
رادیولوژی تشخیصی یکی از مهمترین بخش های مراکز درمانی است و نقش با ارزشی در شناسایی و درمان بیماریها، ارائه می دهد.
ارزیابی یافته های غیر طبیعی در ارتوپانتوموگرافی یا O.P.G بیماران بدون دندان مراجعه کننده
ارتوپانتوموگرافی یک تکنیک متداول تصویربرداری از فک می باشد.
با اینکه میزان پرتوگیری یا تصویربرداری از افراد در این آزمایش در مقایسه با سایر روش های رادیولوژی تشخیصی کم می باشد، اما هنوز هم جز شایع ترین روش های رادیولوژی تشخیصی می باشد.
بنابراین برآورد دوز رسیده به ارگانهای حساس در این آزمون ضروری است.
مطالعه حاضر که در رابطه با ارتوپانتوموگرافی صورت گرفته، بهمنظور تعيين دوز سطحی رسيده به چشمها، پاروتيد، تيروئيد و غدد بزاقی زير فکی می باشد.
که با استفاده از فيلم گف کروميک در بيماران مراجعهکننده (۲۰ فرد) به دو مرکز تصويربرداری (ديجيتال و آنالوگ) صورت گرفته است.
برای افزايش تکرارپذيری، هر اندازهگيری سهبار تکرار شده و نتايج بهصورت ميانگين (انحرافمعيار) ارائه شد.
متوسط دوز سطحی که در نتیجه گیری ها به دست آمده بود، نشان داده است که :
عدم تفاوت در دوزهای سطحی چشم چپ و راست، تیروئید چپ و راست، پاروتید چپ و راست و غدد زیر فکی چپ، راست و میانی در هر یک از سیستم های دیجیتال و آنالوگ مورد بررسی قرار گرفته است.
به علاوه دوز سطحی ارگان های مورد بررسی در دستگاه دیجیتال به طور قابل توجهی پایین تر از دستگاه آنالوگ بوده است.
نمونه هایی از رادیولوژی تشخیصی شامل:
تکنولوژی و ماشین آلات مورد استفاده در رادیولوژی در روش های مختلف، متفاوت است. برخی از تشعشع استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر این کار را نمی کنند.