پریکورونیت
پریکورونیت که operculitis هم نامیده میش ود، یک بیماریست که عفونت و التهاب بافت نرم اطراف دندان را به همراه دارد.
که البته بخشی از آن بیرون می زند.
این رویکرد، پروسه همراه رشد دندان می باشد که در آن بافت لثه دیده می شود.
پریکورونیت روی دندان های هنوز هم درنیامده تاثیر می گذارد.
بافت نرمی که دندان را پوشش می دهد، کاملا بیرون نمی زند، اپرکولوم نامیده می شود.
دلیلی که این بافت نرم ممکن است به راحتی ملتهب شود،به خاطر جمع شدن جرم های غذاست.
همین کار را برای بهداشت دهان و دندان و تمیز کردن دندان سخت می کند.
از آنجایی که این جرم های غذایی جمع می شوند، ناحیه مرطوب و تیره شرایط را برای رشد باکتری ها فراهم می کند.
اغلب دندان به خاطر پریکورونیت روی دندان آخری یا سومی پایینی مولرها تاثیر می گذارد.
که همان دندان عقل است.
پریکورونیت اغلب روی آن هایی که در سنین پایانی نوجوانی یا اوایل جوانی هستند، رخ می دهد.
علائم پریکورونیت چیست؟
علائم خفیفش :
- درد و تورم بافت لثه نزدیک دندان آسیب دیده
- به سخت گاز زدن
- ترشح چرک و عفونت از محل ملتهب
- مزه بدی در دهان یا بوی نامطبوع
- علائم شدید
- سخت دهان را باز کردن
- تورم صورت و البته یک طرف صورت که بخاطر التهاب دندان است
- تورم غدد لنفاوی
- تب
- آنژین لودویگ که یک عفونت باکتریایی سقف دهان است و بعد از عفونت دندان رخ می دهد
- اسپاسم فک
چه عواملی منجر به این عارضه می شود؟
- آن هایی که در گروه سنی جوانی و یا آخرای نوجوانی می باشند
- دندان های عقلی که هنوز بیرون نزدند
- اپرکولوم پیشرفته
- تجربه ترومای جویدن
- آن هایی که بهداشت دهانی شان ضعیف است
- سیگار کشیدن
- شرایطی که سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد
- باردار بودن
نحوه تشخیص آن چطور می باشد؟
تشخیص پریکورونیت معمولا توسط دندانپزشک انجام می شود. به این شکل از معاینات دهانی شروع می شود.
این معاینات شامل یکسری عکسبرداری ها یا رادیولوژی های دهان می باشد، که رادیولوژی تشخیصی است.
سپس از آن برای بررسی و ارزیابی دندان عقل درامده استفاده می شود.
