نئوپلازی های خوش خیم به دو گروه اصلی تقسیم می شوند :

تومورهای ادنتوژنیک، تومورهای غیرادنتوژنیک.

تومورهای ادنتوژنیک

تومورهای ادنتوژنیک از بافت های مربوط به دستگاه ادنتوژنیک نشات می گیرند. این تومورها را براساس تقسیم‌بندی سازمان جهانی بهداشت (WHO) بسته به نوع بافتی که هر تومور از آن بافت تشکیل می شود، به ۳ دسته تقسیم می کنند :

 ۱) تومورهای اپی تلیوم ادنتوژنیک،

 ۲) تومورهای مختلط از اپی تلیوم ادنتوژنیک و اکتومزانشیم ادنتوژنیک (بافت همبندی)

و ۳) تومورهای تشکیل یافته از اکتومزانشیم اولیه.

تومورهای ادنتوژنیک ۱.۳٪ تا ۱۵٪ کل تومورهای خوش خیم فکی با توجه به بافت منشا آن ها می پردازد. این فرمت باید به خواننده در یادگیری ارتباط نمای رادیوگرافیک تومورها با اساس پاتولوژیک پروسه بیماری کمک نماید.

تومورهای اپی تلیال ادنتوژنیک

آملوبلاستوما

مترادف ها

ادمنتینوما، ادمنتوبلاستوما، آدنتومس، امبریولستیکوس، و ادنتومای اپی تلیال.

توضیح

آملوبلاستوما که نئوپلاسم واقعی اپی تلیوم ادنتوژنیک است، یک تومور پایدار و موضعا مهاجم می باشد؛ و با وجود طبیعت مهاجم واجد رشد خوش خیمی است.

آملوبلاستوما حدود ۱٪ از تمام تومورهای اپی تلیال ادنتوژنیک دهانی و ۱۱٪ کل تومورهای ادنتوژنیک را شامل می شود. آملوبلاستوما نئوپلاسمی مهاجم است که از بقایای لامینای دندانی و ارگان دندانی (اپی تلیوم ادنتوژنیک) منشا می گیرد. اشکال مهاجم این نئوپلاسم وجود دارند. آملوبلاستوماها را می توان به انواع جامد، مولتی سیستیک یا یونی سیستیک تقسیم نمود.

نوع یونی سیستیک می تواند یا به صورت مستقل توسعه یابد و یا از پوشش اپی تلیال یک سیست دنتیجروس منشا بگیرد که در این صورت آملوبلاستومای مورال (دیواره ای) نامیده می شود. وجود انواع محیطی (بافت نرم) این نئوپلاسم ثابت شده است.