مترادف
معمولا این عقیده وجود دارد که سیست پریموردیال، ادنتوژنیک کراتوسیست هستند. با این وجود این عقیده مورد پذیرش همگانی نمی‌باشد.

توضیح

ادنتوژنیک کراتوسیست (OKC)، سیستی ادنتوژنیک و غیرالتهابی می باشد که از دنتال لامینا منشا می‌گیرد.

برخلاف سیست های دیگر که تنها با فشار اسموتیک رشد می‌کنند، به نظر می‌رسد اپی تلیوم در یک OKC همچون توموری خوش خیم، واجد پتانسیل رشد ذاتی باشد. این تفاوت در مکانیسم رشد به OKCها نمای رادیوگرافیک متفاوتی می بخشد‌. پوشش اپی تلیال آن مشخص می باشد زیرا کراتینیزه (همین طور نامگذاری شده)، و نازک (۴ تا ۸ ردیف سلول) است. گاهی اوقات پرولیفراسیون های جوانه مانند اپی تلیوم، از لایه بازال به درون دیواره بافت همبند مجاور رشد می نمایند.

همچنین، جزایر اپی تلیوم در دیواره ممکن است موجب به وجود آمدن میکروسیشت های اقماری شوند. درون سیست اغلب حاوی ماده ای لزج یا پنیری است که از پوشش تلیال به دست می آید.

تظاهرات کلینیکی

این OKCها حدود یک دهم کل سیست های فکین را شامل می‌شوند. آن ها در یک محدوده سنی وسیع ایجاد می شوند ولی اغلب در دهه های دوم و سوم زندگی توسعه می یابند و واجد اندکی تمایل بیشتر به مردان می باشند. گاهی اوقات سیست ها، پیرامون دندانی رویش نیافته شکل می گیرند. OKCها معمولا فاقد سمپتوم می باشند اگرچه تورم خفیفی ممکن است ایجاد شود. درد می تواند با عفونت ثانویه اتفاق افتد. آسپیراسیون، ماده ای غلیظ، زردرنگ و پنیری (کراتین) را نشان خواهد داد.توجه به این نکته حائز اهمیت است که OKC ها برخلاف سیست های دیگر تمایل بالایی به عود دارند و احتمالا دلیل آن، سیست های اقماری کوچک یا قطعاتی از اپی تلیوم است که بعد از برداشت سیست با جراحی باقی می ماند.

نماهای رادیوگرافیک

محل. شایع تزیت محل یک OKC، تنه خلفی مندبیل (۹۰٪ در خلف کانین ها ایجاد می شود) وراموس (بیش از ۵۰٪) است. 

در بالای کانال عصب آلوئولار تحتانی قرار می‌گیرد. گاهی اوقات این نوع سیست، واجد موقعیتی پری کرونال مشابه سیست دنتیجروس بوده و از آن غیرقابل افتراق است.

محیط و شکل. همچون سایر سیست ها، OKCها نیز معمولا شواهدی از بوردری کورتیکال را نشان می دهند مگر اینکه به طور ثانویه عفونی شوند. سیست می تواند واحد شکل گرد یا بیضی صاف همانند سایر سیست ها باشد یا ممکن است حدود خارجی کنگره ای (مجموعه ای از منحنی های به هم پیوسته) داشته باشد.

ساختمان داخلی. ساختمان داخلی اغلب رادیولوسنت است، وجود کراتین در داخل سیست، رادیواپسیتی را افزایش نمی‌دهد. در برخی موارد ممکن است سپتای داخلی واجد انحنا وجود داشته باشد و به ضایعه، نمای مولتی لوکولار بدهد. 

تاثیر بر ساختمان های احاطه کننده. یک مشخصه مهم OKC، تمایل آن به رشد در طول ساختمان های داخلی فکین است که موجب حداقل expansion می شود.