آیا برای ایمپلنت باید رادیولوژی کرد؟

روند ایمپلنت دندان به چه صورت می باشد؟ چه مراحلی باید به توصیه دندانپزشک طی شود؟

در اولین مرحله بعد از انجام اقدامات مقدماتی برای جراحی، بررسی توسط دندانپزشک انجام می شود. سپس کاشت دندان یا ایمپلنت صورت می گیرد.

امکان دارد دندانپزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند، یا مسکن، قبل از اینکه درد شروع شود.

البته جای نگرانی نیست چون از داروی بیحسی موضعی استفاده می شود. در نتیجه با بی حس کردن دهان می توان به ادامه این پروسه پرداخت.

این بیحسی می تواند یا از طریق تزریق داخل عروق باشد یا به صورت خوراکی.

در واقع یک سوزن به یک تیوپ کوچک متصل می باشد، که محتویات آن به رگ بازو تزریق می شود.

برای کاشت هم ابتدا جراح یک برشی در لثه ایجاد می کند به استخوان فک می رسد.

در ادامه سوراخی در استخوان ایجاد کرده و ایمپلنت را داخل آن قرار می دهد.

سپس در این مرحله از رادیولوژی استفاده می شود. در واقع با این کار می توان مطمئن شد که ایمپلنت به درستی در جای خودش قرار گرفته است.

در نهایت هم که جراح بافت لثه را بسته و روی آن بخیه می زند. زمانی که روی این پروسه گذاشته می شود بستگی به عواملی دارد :

اینکه بیمار از پیوند استخوان یا گرفت استخوان به طور همزمان استفاده می کند یا خیر

معمولا در اکثر موارد کاشت ایمپلنت نیاز کمتری به زمان دارد. معمولا کمتر از یک ساعته تمام می شود.

البته بیمار در همین مدت هم کمی درد احساس می کند.

سطح درد هم در این حالت بستگی به شخص دارد. اما معمولا دردی نسبتا ملایم و قابل تحمل می باشد.

اگر ایمپلنت جلو باشد، دندانپزشک از یک دندان مصنوعی یا بریج موقت استفاده می کند. در نتیجه دهان بیمار خالی از دندان نیست.

دندانپزشک حتی در رابطه با مراحل ایمپلنت توضیحات کامل می دهد و از عکسبرداری یا رادیولوژی نیز می گوید.

طی مدت 7 الی 81 روز بعد از جراحی باید بیمار برای کشیدن بخیه ها مراجعه کند.

پس از اینکه ایمپلنت در استخوان قرار می گیرد، بیمار چند ماه نیاز دارد که استخوان جوش بخورد.

معمولا یک مدت سه چهار ماهه می باشد که در صورت کاشت فک پایین است. اگر هم که کاشت دندان در فک بالا باشد، یک الی 5 ماه طول می کشد.

پس از اینکه ایمپلنت جای گرفت و به استخوان اطراف جوش خورد. رادیولوژی ها هم انجام شد، بیمار برای مرحله دوم حاضر می شود.

از داروی بیحسی موضعی استفاده می شود.

به این صورت که بعد از آن یک شکاف کوچکی ایجاد می شود، این شکاف در لثه باعث می شود که به ایمپلنت دسترسی پیدا کرد.

در نتیجه درمان صحیح لثه در اطراف ایمپلنت فراهم می شود. در موارد بسیار نادری دیده می شود که ایمپلنت با استخوان جوش نخورد.

در چنین حالتی هم باید اقدامات زیر صورت گیرد:

برداشتن ایمپلنت و جایگزینی فوری آن با یک ایمپلنت عریض تر.
خارج کردن آن و بکارگیری پیوند استخوان در فضای خالی ایجاد می شود.
اجازه دادن به ناحیه مورد نظر برای ترمیم.
زمانی که لثه ها کاملا درمان شدند، ایمپلنت ها هم به استخوان فک جوش می خورند.
سپس از دندان های جدید بیمار قالبگیری می شود.
براساس قالب تهیه شده دندان های نهایی و دائمی بیمار ساخته می شود.
در واقع جایگزین دندان های موقت می شوند.
با این کار به اطمینان از عمر طولانی دندان ها به آن ها کمک می شود.
در ادامه زیبایی و عملکرد دندان های جدید بیمار است که با پشتیبانی نیز همراه می باشد.

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.