ام آر آی قبل از ایمپلنت دندان

زمانی که به مطب دکتر می روید، باید فرم هایی را پر کنید که از داروهایی که مصرف می کنید باید گفته شود تا تداخل نداشته باشند. اما تابحال بررسی کردید که آیا پروسه های دندانپزشکی که به کار گرفتید، با نیازهای پزشکی تان هماهنگی دارند و ایمن هستند؟ خوشبختانه، ایمپلنت های دندان و ام آر آی می توانند در مراکز رادیولوژی دهان و دندان به صورت کاملا ایمن انجام شوند.

ایمپلنت دندان و سازگاری زیست محیطی :

ایمپلنت دندان می تواند برای جایگزینی یک دندان استفاده شود، یا چندین دندان را بازسازی کند و یا دندان مصنوعی به آن وصل شود. در طول قرن اخیر، انواع مختلفی از مواد دندانی مثل زیکونیا، آلیاژهای تیتانیوم و پلیمرها توسعه یافته اند که با محیط زیست هم سازگار هستند. یعنی آسیبی به بافت دهان و دندان نمی زنند.

ایمپلنت ها از تیتانیوم و زیرکونیا ساخته شده اند که بدن آن ها را قبول می کند و قادر به ساختن استخوان سالم اطراف آن ها می باشد. تنوع در گزینه های ایمپلنت باعث شده که یک ست کامل از آن ها را به بریج و دندان های مصنوعی ترجیح داد.

چرا ام آر آی نیاز است؟

ام آر آی می تواند در یک مرکز رادیولوژی مجهز به معاینه انواع بافت نرم و اندام های مورد نظر بپردازد. احتمالا هم پزشک یک اسکن برای تومور توصیه می کند تا سلامت اتاق های قلب یا در صورت مشاهده علائم سکته، بررسی شود. یکی از بزرگترین مزایای این روش عکسبرداری غیر تهاجمی این است که ام آر آی اشعه ای که در اسکن های CAT و رادیوگرافی ها تابانده می شود را استفاده نمی کند.

دستگاه ام آر آی فیلدهای مغناطیسی قوی در میدان مغناطیسی روی نفوذ بافت ها تولید می کند. تصاویری از مغز، قلب یا دیگر جاهای بدن گرفته می شود که توسط کامپیوتر تولید می شود.

فلزها، ایمپلنت دندان و اسکن ام آر آی ! واقعا ممکن است؟!

بخاطر اینکه دستگاه ام ار آی از میدان مغناطیسی بزرگی برخوردار است، تنها نگرانی در رابطه آن، جذب فلزات توسط آن می باشد. این میدان انقدر قوی است که می تواند تانکرهای اکسیژن را به سمت خودش بکشد، ویلچر و هر وسیله فلزی که در بدن کاشته شده باشد.

متخصصان حرفه ای پزشکی قبل از انجام ام آر ای این مسائل را بررسی می کنند، خصوصا می پرسند که آیا ایمپلنت دارید یا خیر. قبل از اینکه تحت عکسبرداری قرار گیرید. انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی فهرستی از اجزای فلزی را فراهم کرده که می توان بررسی کرد چه چیزهایی نباید نزدیک این دستگاه باشند؛ مثل پیس میکرها و ایمپلنت های cochlear تا جواهرات مثل پیرسینگ، طلا و جواهر، و حتی سوهان ناخن.

تیتانیوم، آلیاژ تیتانیوم و زیرکونیا در اغلب ایمپلنت های دندانی استفاده می شوند، اما فرومغناطیسی نیستند، و انجام تصویربرداری MRI با وجود این وسایل در دهان، کاملا ایمن می باشد. با این وجود، بهتر است در صورت انجام ام آر آی پزشک را از وجود ایمپلنت های دندان باخبر کرد. اشیای فلزی در بدن هنوز با تصویربرداری تداخل دارند، حتی اگر شانس کمی از خطر برایتان باشد، باید آن ها را از خود جدا کنید.

در ضمن در صورت انجام دادن روکش، ارتودنسی، دندان مصنوعی یا پرکردگی های فلز، باید با پزشک خود در میان بگذارید. ایمپلنت دندان و تکنولوژی های ام ار آی روبه پیشرفت هستند، که اخبار خوبی هم برای بیماران می باشد. به خاطر اینکه اکثر ایمپلنت ها در مقابل ام آر آی ایمن هستند، دیگر مجبور نیستید نگران درمان های دندانپزشکی که انجام می دهید باشید، چون شما را در انجام تصویربرداری محدود نمی کنند.