سیست درموئید

توضیح

سیست های درموئید، شکلی سیستیک از یک تراتوما می باشند که تصور می شود از سلول های جنینی به دام افتاده که پتانسیل رشد در تمام جهات و تبدیل به تمام انواع سلول ها را دارند منشا می گیرند.

سیست های ایجاد شده با اپیدرم و ضمایم پوستی پوشیده و با کراتین یا مواد سباسه پر می شوند.

(و در موارد نادر با استخوان، دندان ها، عضله یا مو پر می شوند که برای این موارد اطلاق اصطلاح تراتوما مناسب تر است).

تظاهرات کلینیکی

سیست های درموئید می توانند در بافت های نرم و هر زمانی بعد از تولد ایجاد شوند ولی معمولا در سنین بین ۱۲ تا ۲۵ سالگی از لحاظ کلینیکی قابل رویت می گردند و از لحاظ توزیع بین دو جنس، تقریبا برابرند.

تورم که واجد رشد آهسته و فاقد درد است می تواند تا قطر چند سانتی متر نیز رشد نماید و زمانی که در گردن یا زبان واقع می شود، می تواند تنفس، تکلم و تغذیه را دچار اختلال نماید. بسته به این که سیست در چه عمقی از گردن قرار گرفته است، سیست مزبور می تواند ناحیه تحت چانه ای را دچار دفرمیتی نماید.

این سیست ها بسته به محتوایشان می توانند در لمس، مواج یا خمیری باشند. از آنجا که معمولا در میدلاین می باشند، دندان ها را درگیر نمی نمایند.

نماهای رادیوگرافیک

از آنجا که سیست های درموئید، سیست های باعت نرم می باشند، بهترین تصویربرداری تشخیصی با CT یا MRI انجام می شود‌.

محل.

سیست درموئید یک آنومالی تکاملی نادر است که در هر جایی از بدن می تواند ایجاد شود. حدود ۱۰٪ این سیست ها و یا حتی کمتر در سر و گردن ایجاد می گردند و تنها ۱ تا ۲٪ در حفره دهان توسعه می یابند‌.

از این تعداد، حدود ۲۵٪ در کف دهان و روی زبان اتفاق می افتند. آن ها ممکن است در میدلاین یا طرفین آن گیرند.

حدود و شکل.

محیط ضایعه معمولا واجد حدود مشخص بوده و در تصاویر CTاسکن، بافت نرم محیط سیست در مقایسه با افت نرم احاطه کننده رادیواپک تر است.

ساختمان داخلی.

سیست های درموئیدی که در حفره دهان روی می دهند به ندرت واجد ساختمان های مینرالیزه داخلی می باشند‌، بنابراین آنها در رادیوگراف های معمول، رادیولوسنت هستند.

با این وجود، CTاسکن از این ناحیه می تواند نمای مولتی لوکولار بافت نرم را نمایش دهد. اگر دندان ها یا استخوان درون سیست شکل بگیرند، تصاویر رادیواپک آن ها همراه اشکال و دانسیته های اختصاصی شان در رادیوگراف قابل رویت خواهد بود.

تشخیص افتراقی

ضایعاتی که از لحاظ کلینیکی مشابه سیست های درموئید می باشند عبارتند از :

• رانولا (بلوک شدن یک طرفه یا دوطرفه مجاری وارتون)،
• سیست های برنکیال کلفت،
• سلولیت،
• تومورها، (لیپوما و لیپوسارکوما)
• و توده های چربی طبیعی در ناحیه تحت چانه ای.

نحوه برخورد

سیست های درموئید بعد از برداشت با جراحی عود نمی کنند.