
املوبلاستیک فایبروما
جولای 25, 2022
آدنوماتوئید ادنتوژنیک تومور
آگوست 7, 2022املوبلاستیک فایبروادنتوما
توضیح
املوبلاستیک فایبروادنتوما، توموری mixed می باشد که تمامی عناصر یک املوبلاستیک فایبروما و نیز مجموعه های پراکنده ای از مینا و عاج را داراست.
برخی دانشمندان املوبلاستیک فتیبروادنتوما را به عنوان مرحله ابتدایی ادنتومای در حال تکامل در نظر می گیرند؛ با این وجود، مدارک مجاب کننده ای وجود دارند که نشان می دهند آملوبلاستیک فایبروادنتوما یک مورد مستقل بوده و واجد ماهیت نئوپلاستیک شدیدتری نسبت به ادنتوما می باشد. از طرف دیگر، احتمالا برخی ضایعات به طور نادرست به عنوان املوبلاستیک فتیبروادنتوما شناخته می شوند در حالی که آن ها در واقع ادنتوماهای در حال تکامل هستند.
تظاهرات کلینیکی
تظاهرات کلینیکی مشابه ادنتوما بوده و اغلب با دندانی غایب دندانی که موفق به رویش نشده در ارتباط است.
در برخی موارد، تومور جای یک دندان غایب را می گیرد. این تومور در گروه سنی مشابه ادنتوماها و املوبلاستیک فایبروماها ظاهر می شود و گرایش به جنسیت خاصی ندارد.
نماهای رادیوگرافیک
محل.
اغلب موارد در ناحیه خلفی مندیبل اتفاق می افتند. معمولا موفعیت ضایعه نسبت به دندان در حال تکامل اکلوزالی بوده یا به سمت کرست آلوئولار می باشد.
حدود.
این تومور معمولا واجد حدود مشخص و گاهی اوقات Corticated است.
ساختمان داخلی.
ساختمان داخلی mixed است بدین ترتیب که قسمت اعظم ضایعه رادیولوسنت می باشد. ضایعات کوچک می توانند به صورت فولیکول های افزایش حجم یافته همراه با تنها یک یا دو رادیواپسیتی کوچک و مجزا ظاهر شوند. ضایعات بزرگ تر ممکن است واجد ساختمان داخلی کلسیفیه وسیع تری باشند. در برخی موارد، این کلسیفیکاسیون های کوچک گرد بوده و واجد مارژین شبه مینایی رادیواپک اند به نحوی که شکلی شبیه یک دونات کوچک می سازند. در اکثر موارد، ارتباط با دندانی نهفته وجود دارد.
تشخیص افتراقی
اگر کلسیفیکاسیون کشف نشود این تومور را نمی توان از یک املوبلاستیک فایبروما متمایز نمود.
افتراق این تومور از ادنتومای در حال تکامل ممکن است دشوار باشد ولی عموما این تومورها به نسبت ادنتوما واجد جز بزرگ تری از بافت (رادیولوسنت) هستند. ممکن است گفته شود که در زمانی معین، مقدار بافت سخت افزایش خواهد یافت؛ با این وجود، توزیع بافت سخت متفاوت می باشد. یک ادنتومای کامپلکس که محلی مشابه دارد، معمولا واجد توده ای بافت غیر ارگانیزه در مرکز است در حالی که املوبلاستیک فایبروادنتوما معمولا دارای قطعات متعدد، کوچک، بالغ و پراکنده از بافت سخت دندانی می باشد. اگرچه ادنتومای کامپاند واجد دنتیکل های متعدد است با این حال خلف مندیبل محل نادری برای آن است و نیز ارگانیزاسیون مواد معدنی در املوبلاستیک فایبروادنتوماها هیچوقت به اندازه ای نمی رسد که شبیه دندان شود. در نهایت، املوبلاستیک فایبرادنتوما در مقایسه با ادنتوماها آنقدر زود رخ نمی دهند که به عنوان پیشگام در به وجود آمدن ادنتوماها در نظر گرفته شوند.
درمان
معمولا انوکلئاسیون محافظه کارانه مورد استفاده قرار می گیرد اگر چه عود گزارش شده است.